Standardy ochrony dzieci i młodzieży
w Ośrodku Psychoterapii i Doradztwa Rodzinnego SADOWA
Wstęp
Ośrodek Psychoterapii i Doradztwa Rodzinnego Sadowa to zespół specjalistów z dziedziny psychologii, psychoterapii, pedagogiki, doradztwa rodzicielskiego i rodzinnego, który działa w obszarze szeroko rozumianego zdrowia psychicznego. Odbiorcą działań Ośrodka Sadowa są zgłaszający się po pomoc dla siebie dorośli oraz rodzice/opiekunowie poszukujący pomocy dla dzieci lub całej rodziny. Zespół Ośrodka Sadowa wypracowuje wspólnie strategie i zasady pomocy, jednak każdy ze specjalistów pracuje indywidualnie (w ramach odrębnej działalności gospodarczej) z uwzględnieniem swego wykształcenia, zasad nurtu terapeutycznego, w którym się szkolił oraz doświadczenia. Każdy ze specjalistów jest zobowiązany superwizować swoją pracę u superwizorów zewnętrznych oraz ma możliwość uzyskania merytorycznej pomocy i wsparcia w ramach zespołu Ośrodka Sadowa. Każdy specjalista działa w ramach obowiązującego prawa, przepisów wewnętrznych działalności gospodarczej, niniejszych Standardów ochrony dzieci i młodzieży oraz przepisów dotyczących RODO.
Podstawa prawna
-
Ustawa z dnia 13 maja 2016 r. o przeciwdziałaniu zagrożeniom przestępczością na tle seksualnym (Dz. U. z 2023 r. poz. 1304 z późn. zm.);
-
Ustawa z dnia 28 lipca 2023 r. o zmianie ustawy – Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2023 r. poz. 1606);
-
Ustawa z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie (Dz. U. z 2021 r. poz. 1249);
-
Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz. U. z 2022 r. poz. 1138 z późn. zm.);
-
Konwencja o Prawach Dziecka przyjęta przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych z dnia 20 listopada 1989 r. (Dz. U. z 1991 r. nr 120 poz. 526 z późn. zm.);
-
Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997r. (Dz.U. Nr 78, poz. 483 z późn. zm.)
-
Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 6 września 2023 r. w sprawie procedury „Niebieskiej Karty” oraz wzorów formularzy „Niebieska Karta” (Dz. U. z 2023 r. poz. 1870).
Definicje i określenia
Standardy – Standardy ochrony dzieci i młodzieży przyjęte w Ośrodku Psychoterapii i Doradztwa Rodzinnego SADOWA
Ośrodek Sadowa – Ośrodek Psychoterapii i Doradztwa Rodzinnego SADOWA, 61-657 Poznań, ul. Sadowa 38a
Członek zespołu– osoba wykonująca zadania w Ośrodku Sadowa na podstawie umowy o współpracy lub umowy o staż/praktyki studenckie.
Specjalista – psycholog, pedagog, terapeuta, psychoterapeuta, specjalista psychoterapii dzieci i młodzieży (prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą) prowadzący spotkania indywidualne, rodzinne lub grupowe o charakterze terapeutycznym, wspierającym, psychoedukacyjnym, ogólnorozwojowym, doradczym lub szkoleniowym.
Dziecko – osoba w wieku od urodzenia do ukończenia 18. roku życia – zgodnie z Kodeksem cywilnym.
Rodzic dziecka – osoba uprawniona do reprezentowania dziecka, w szczególności jego rodzic lub opiekun prawny, a także rodzic zastępczy.
Zgoda rodzica dziecka – zgoda co najmniej jednego z rodziców dziecka / opiekunów prawnych (w przypadku braku porozumienia między rodzicami dziecka należy poinformować ich o konieczności rozstrzygnięcia sprawy przez sąd rodzinny).
Krzywdzenie dziecka – popełnienie czynu zabronionego lub czynu karalnego na szkodę dziecka przez jakąkolwiek osobę (w tym specjalistę) lub zagrożenie dobra dziecka (w tym jego zaniedbywanie). Krzywdzeniem jest:
przemoc fizyczna – celowe uszkodzenie ciała, zadawanie bólu lub groźba; skutkiem przemocy fizycznej mogą być obrażenia zewnętrzne (np. złamania, siniaki, rany cięte, poparzenia), obrażenia wewnętrzne oraz zmiany w zachowaniu małoletniego (np. lęk przed rozbieraniem się, lęk przed dotykiem drugiej osoby, strój nieadekwatny do pory roku i pogody, nadmierna apatia lub agresja). Przemoc fizyczna powoduje lub może spowodować utratę zdrowia lub zagrażać życiu i bezpieczeństwu;
przemoc emocjonalna – powtarzające się poniżanie, upokarzanie, ośmieszanie małoletniego, nieustanna krytyka, wciąganie małoletniego w konflikt osób dorosłych, manipulowanie nim, brak odpowiedniego wsparcia, stawianie małoletniemu wymagań i oczekiwań, którym nie jest w stanie sprostać. Przemoc emocjonalna może powodować zaburzenia mowy, zaburzenia psychosomatyczne np. bóle i zawroty głowy, bóle brzucha, moczenie się, bóle mięśni, nadmierną potliwość, zaburzenia snu, brak poczucia pewności siebie, niską samoocenę, wycofanie, depresję, fobie, lęki, zachowania destrukcyjne, kłopoty z kontrolą emocji, poczucie krzywdy i winy, nieufność w stosunku do innych, problemy szkolne;
przemoc seksualna – angażowanie małoletniego w aktywność seksualną przez osobę dorosłą; odnosi się do zachowań z kontaktem fizycznym (np. dotykanie małoletniego, współżycie z małoletnim) oraz zachowań bez kontaktu fizycznego (np. pokazywanie małoletniemu materiałów pornograficznych, podglądanie, ekshibicjonizm). Przemoc seksualna może powodować zmiany somatyczne tj. infekcje dróg moczowo-płciowych bez podłoża organicznego, urazy wewnętrznych narządów płciowych, zaczerwienienia, otarcia naskórka, urazy około odbytowe i pochwowe, ból przy oddawaniu moczu czy kału, infekcje jamy ustnej, infekcje przenoszone drogą płciową, niezrozumiałe dolegliwości somatyczne np. bóle brzucha, głowy, wymioty, nudności, nietrzymanie moczu, trudności związane z siedzeniem lub chodzeniem, ciąża; przemoc seksualna może powodować też zmiany poznawcze, emocjonalne, behawioralne m.in. prowokacyjne zachowania seksualne, zachowania masturbacyjne, erotyczne rysunki i zabawy, zaburzenia snu, lęki i koszmary nocne, zaburzenia przyjmowania pokarmów, izolowanie się, fobie, nerwice, depresję, zachowania agresywne, autodestrukcyjne, poczucie winy czy krzywdy;
przemoc ekonomiczna – niezapewnianie odpowiednich warunków do rozwoju małoletniego m.in. odpowiedniego odżywiania, ubrania, potrzeb edukacyjnych czy schronienia w ramach środków dostępnych rodzicom lub opiekunom; to jedna z form zaniedbywania;
zaniedbywanie – niezaspokajanie podstawowych potrzeb materialnych i emocjonalnych małoletniego przez rodzica lub opiekuna, niezapewnianie mu odpowiedniego jedzenia, ubrań, schronienia, opieki medycznej, bezpieczeństwa, brak dozoru nad wypełnianiem obowiązku szkolnego; objawami zaniedbania może być częsta absencja w szkole/przedszkolu, wagarowanie, brak przyborów szkolnych, ubiór nieadekwatny do pory roku, niedożywienie, zaniedbanie pod względem higienicznym i zdrowotnym (brudna skóra, za mała odzież, przewlekle nieleczone choroby, niezażywanie przepisanych leków, niewykonywanie koniecznych badań, zaburzony rozwój fizyczny).
Osoba odpowiedzialna za Standardy Ochrony Dzieci – każdy specjalista pracujący z dzieckiem indywidualnie lub z grupą dzieci prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą.
Dane osobowe dziecka – wszelkie informacje umożliwiające identyfikację dziecka.
Rozpoznawanie i reagowanie na czynniki ryzyka krzywdzenia dzieci
-
Zespół Ośrodka Sadowa posiada wiedzę niezbędną do rozpoznania krzywdzenia dzieci i w ramach wykonywanych obowiązków zwraca uwagę na czynniki ryzyka i symptomy krzywdzenia dzieci.
-
W przypadku zidentyfikowania czynników ryzyka członek Zespołu podejmuje rozmowę z rodzicem dziecka, przekazując informacje na temat dostępnej oferty wsparcia i motywując go do szukania dla siebie pomocy.
-
Specjalista monitoruje sytuację i dobrostan dziecka.
-
Specjalista zna i stosuje zasady bezpiecznych relacji personel–dziecko i dziecko– dziecko ustalone w Ośrodku Sadowa.
-
Jeżeli zagrożone jest życie i zdrowie dziecka, specjalista wzywa pogotowie ratunkowe i policję oraz postępuje zgodnie z zaleceniami służb.
-
Specjalista, który zauważy krzywdzenie lub podejrzewa, że dziecko jest krzywdzone, zobowiązany jest zareagować, a w sytuacji koniecznej udzielić pierwszej pomocy.
-
Wszyscy członkowie Zespołu, którzy podjęli informację o krzywdzeniu dziecka lub inne informacje z tym związane zobowiązani są do zachowania tajemnicy, z wyłączeniem informacji przekazywanych uprawnionym instytucjom w ramach działań interwencyjnych.
-
Specjalista zobowiązany jest do troski o bezpieczeństwo dzieci zgodnie ze swoimi kompetencjami, obowiązującym prawem i przepisami oraz zasadami Ośrodka Sadowa.
-
Rekrutacja członków Zespołu Ośrodka Sadowa odbywa się zgodnie z zasadami bezpiecznej rekrutacji personelu.
Zasady bezpiecznych relacji specjalista-dziecko
Naczelną zasadą wszystkich czynności podejmowanych przez zespół Ośrodka Sadowa jest działanie dla dobra dziecka i w jego najlepszym interesie. Specjalista traktuje dziecko z szacunkiem oraz uwzględnia jego godność i potrzeby. Niedopuszczalne jest stosowanie przemocy wobec dziecka w jakiejkolwiek formie. Specjalista realizując te cele działa w ramach obowiązującego prawa, norm wewnętrznych Ośrodka Sadowa oraz swoich kompetencji.
Zasady bezpiecznych relacji specjalistów z dziećmi obowiązują wszystkich pracowników, współpracowników, stażystów i praktykantów.
Relacje członków Zespołu Ośrodka Sadowa z dziećmi
Zespół Ośrodka Sadowa jest zobowiązany do utrzymywania profesjonalnej relacji z dziećmi i każdorazowego rozważenia, czy reakcja, komunikat bądź działanie wobec dziecka są adekwatne do sytuacji, bezpieczne, uzasadnione i sprawiedliwe wobec innych dzieci. Personel działa w sposób otwarty i przejrzysty dla innych, aby zminimalizować ryzyko błędnej interpretacji zachowania.
Komunikacja z dziećmi
-
W komunikacji z dziećmi specjalista zachowuje cierpliwość i szacunek.
-
Specjalista słucha uważnie dzieci i udziela im odpowiedzi adekwatnych do ich wieku i danej sytuacji.
-
Specjaliście nie wolno zawstydzać, upokarzać, lekceważyć i obrażać dziecka. Nie wolno podnosić głosu na dziecko w sytuacji innej niż wynikająca z bezpieczeństwa dziecka lub innych dzieci.
-
Specjaliście nie wolno ujawniać informacji wrażliwych dotyczących dziecka wobec osób nieuprawnionych, w tym wobec innych dzieci. Obejmuje to wizerunek dziecka, informacje o jego/jej sytuacji rodzinnej, ekonomicznej, medycznej, opiekuńczej i prawnej.
-
Podejmując decyzje dotyczące dziecka, specjalista informuje o tym rodzica dziecka, a także dziecko oraz stara się brać pod uwagę oczekiwania rodziców dziecka i samego dziecka.
-
Rodzice dziecka wyrażają zgodę na udzielenie pomocy specjalistycznej pisemnie (W zależności od formy pomocy Zgoda na objęcie dziecka pomocą psychologiczną/specjalistyczną).
-
Specjalista szanuje prawo dziecka do prywatności. Jeśli konieczne jest odstąpienie od zasady poufności, aby chronić dziecko, specjalista informuje o tym rodziców dziecka, najszybciej, jak to możliwe, ewentualnie wyjaśnia dziecku przyczyny.
-
Specjaliście nie wolno zachowywać się w obecności dziecka w sposób niestosowny. Obejmuje to używanie wulgarnych słów, gestów i żartów, czynienie obraźliwych uwag, nawiązywanie w wypowiedziach do aktywności bądź atrakcyjności seksualnej oraz wykorzystywanie wobec dziecka relacji władzy lub przewagi fizycznej (zastraszanie, przymuszanie, groźby).
Jeżeli dziecko czuje się niekomfortowo w jakiejś sytuacji, wobec konkretnego zachowania czy słów, może o tym powiedzieć specjaliście i oczekiwać odpowiedniej reakcji i/lub pomocy.
Działania z dziećmi
-
Specjalista docenia i szanuje wkład dzieci w podejmowane działania, aktywnie je angażuje i traktuje równo bez względu na ich płeć, orientację seksualną, sprawność/ niepełnosprawność, status społeczny, etniczny, kulturowy, religijny i światopogląd.
-
Specjalista unika faworyzowania dzieci.
-
Specjaliście nie wolno nawiązywać z dzieckiem jakichkolwiek relacji romantycznych lub seksualnych ani składać mu propozycji o nieodpowiednim charakterze. Obejmuje to także seksualne komentarze, żarty, gesty oraz udostępnianie dzieciom treści erotycznych i pornograficznych bez względu na ich formę.
-
Specjaliście nie wolno utrwalać wizerunku dziecka (filmowanie, nagrywanie głosu, fotografowanie) dla potrzeb prywatnych.
-
Specjaliście nie wolno proponować dzieciom alkoholu, wyrobów tytoniowych ani nielegalnych substancji, jak również używać ich w obecności dzieci.
-
Specjaliście nie wolno przyjmować pieniędzy ani prezentów od dziecka (wyjątek stanowią drobne upominki mające wartość symboliczną) ani rodziców dziecka. Nie wolno wchodzić w relacje jakiejkolwiek zależności wobec dziecka lub rodziców dziecka, które mogłyby prowadzić do oskarżeń o nierówne traktowanie bądź czerpanie korzyści majątkowych i innych.
-
Wszystkie ryzykowne sytuacje, które obejmują zauroczenie dziecka przez członka Zespołu lub członka Zespołu przez dziecko, muszą być rozwiązywane. Będąc świadkiem takiej sytuacji należy reagować stanowczo, ale z wyczuciem, aby zachować godność osób zainteresowanych.
Kontakt fizyczny z dziećmi
Każde przemocowe działanie wobec dziecka jest niedopuszczalne. Istnieją jednak sytuacje, w których fizyczny kontakt z dzieckiem może być stosowny i spełnia zasady bezpiecznego kontaktu: jest odpowiedzią na potrzeby dziecka w danym momencie, uwzględnia wiek dziecka, etap rozwojowy, płeć, kontekst kulturowy i sytuacyjny. Nie można jednak wyznaczyć uniwersalnej stosowności każdego takiego kontaktu fizycznego, ponieważ zachowanie odpowiednie wobec jednego dziecka może być nieodpowiednie wobec innego. Należy kierować się zawsze profesjonalnym osądem, słuchając, obserwując i odnotowując reakcję dziecka, pytając je o zgodę na kontakt fizyczny (np. przytulenie) i zachowując świadomość, że nawet przy dobrych intencjach taki kontakt może być błędnie zinterpretowany przez dziecko lub osoby trzecie.
-
Specjaliście nie wolno bić, szturchać, popychać ani w jakikolwiek sposób naruszać integralności fizycznej dziecka. Wyjątek stanowią działania podejmowane w ramach terapii oraz dla bezpieczeństwa osób trzecich i samych dzieci, jak na przykład podpowiedź manualna, przytrzymanie. Na wszelkie formy kontaktu fizycznego specjalisty z dzieckiem konieczne jest wyrażenie zgody przez rodziców dziecka.
-
Specjaliście nigdy nie wolno dotykać dziecka w sposób, który może być uznany za nieprzyzwoity lub niestosowny.
-
Specjalista powinien być zawsze przygotowany na wyjaśnienie swoich działań.
-
Specjalista nie angażuje się w takie aktywności jak udawane walki z dziećmi czy brutalne zabawy fizyczne. Wyjątek stanowią łagodne formy zabawy fizycznej, jak na przykład przybijanie piątki, przytulanie, które są rodzajem nagrody za pracę. Na wszelkie formy kontaktu fizycznego personelu z dzieckiem konieczne jest wyrażenie zgody przez rodziców dziecka.
-
Należy zachować szczególną ostrożność wobec dzieci, które doświadczyły nadużycia i krzywdzenia, w tym seksualnego, fizycznego bądź zaniedbania. Takie doświadczenia mogą czasem sprawić, że dziecko będzie dążyć do nawiązania niestosownych bądź nieadekwatnych fizycznych kontaktów z dorosłymi. W takich sytuacjach specjalista powinien reagować z wyczuciem, jednak stanowczo i pomóc dziecku zrozumieć znaczenie osobistych granic.
-
Kontakt fizyczny z dzieckiem nigdy nie może być niejawny bądź ukrywany, wiązać się z jakąkolwiek gratyfikacją ani wynikać z relacji władzy. Będąc świadkiem takiej sytuacji ze strony innych dorosłych lub dzieci należy poinformować o tym osobę odpowiedzialną i/lub postępować zgodnie z obowiązującą procedurą interwencji.
-
W sytuacjach wymagających czynności pielęgnacyjnych i higienicznych wobec dziecka, specjalista unika innego niż niezbędny kontaktu fizycznego z dzieckiem. Dotyczy to zwłaszcza pomagania dziecku w ubieraniu i rozbieraniu, jedzeniu, myciu, przewijaniu i w korzystaniu z toalety. Na pomoc w czynnościach pielęgnacyjnych i higienicznych wobec dziecka konieczne jest wyrażenie zgody przez rodziców dziecka.
Kontakty z dziećmi poza godzinami pracy
-
Kontakt z dziećmi powinien odbywać się wyłącznie w godzinach pracy i dotyczyć celów mieszczących się w zakresie obowiązków specjalisty.
-
Specjaliście nie wolno zapraszać dzieci do swojego miejsca zamieszkania ani spotykać się z nimi poza godzinami pracy. Obejmuje to także kontakty z dziećmi poprzez prywatne kanały komunikacji (prywatny telefon, e-mail, komunikatory, profile w mediach społecznościowych).
-
Jeśli zachodzi taka konieczność, właściwą formą komunikacji w sprawie dzieci, poza godzinami pracy, jest kontakt z rodzicami dziecka, najlepiej kanałami służbowymi (e-mail, telefon służbowy). Jeśli terapeuta zawarł taki kontrakt – możliwy jest kontakt nastolatków z terapeutą (smsowy) w celu poinformowania o spóźnieniu lub nieobecności.
Bezpieczeństwo online
-
Należy być świadomym cyfrowych zagrożeń i ryzyka wynikającego z rejestrowania prywatnej aktywności specjalisty w sieci przez aplikacje i algorytmy, ale także własnych działań. Dotyczy to lajkowania określonych stron, korzystania z aplikacji randkowych, na których można spotkać dzieci, z którymi specjalista prowadzi zawodowe działania, obserwowania określonych osób / stron w mediach społecznościowych i ustawień prywatności kont, z których specjalista korzysta. Należy założyć, że jeśli prywatne profile specjalisty są publicznie dostępne, dzieci i ich rodzice mają potencjalny wgląd w jego cyfrową aktywność.
-
Zespołowi Ośrodka Sadowa nie wolno nawiązywać kontaktów z dziećmi znajdującymi się pod opieką specjalistów poprzez przyjmowanie bądź wysyłanie zaproszeń w mediach społecznościowych.
-
W trakcie sesji terapeutycznych, konsultacji, zajęć czy innych aktywności prowadzonych przez specjalistę, jego osobiste urządzenia elektroniczne powinny być wyłączone lub wyciszone, a bluetooth wyłączony.
-
Zespół Ośrodka Sadowa nie udostępnia dzieciom sprzętu komputerowego oraz połączenia z siecią wi-fi.
Procedury interwencji w przypadku zagrożenia bezpieczeństwa dziecka
Zagrożenie bezpieczeństwa dzieci może przybierać różne formy, z wykorzystaniem różnych sposobów kontaktu i komunikowania:
-
popełniono przestępstwo na szkodę dziecka np. wykorzystanie seksualne, znęcanie się nad dzieckiem,
-
doszło do innej formy krzywdzenia, niebędącej przestępstwem, takiej jak np. krzyk, kary fizyczne, poniżanie,
-
doszło do zaniedbania potrzeb życiowych dziecka np. związanych z żywieniem, higieną czy zdrowiem.
Wyróżnia się procedury interwencji w przypadku podejrzenia działania na szkodę dziecka przez:
-
osoby dorosłe (personel, inne osoby trzecie, rodziców/opiekunów prawnych),
-
inne dziecko.
-
W przypadku powzięcia przez członka zespołu podejrzenia, że dziecko jest krzywdzone lub zgłoszenia takiej okoliczności przez dziecko lub rodzica dziecka, specjalista ma obowiązek sporządzenia notatki służbowej. Notatka powinna mieć formę pisemną.
-
Specjalista jako osoba, która dostrzegła krzywdzenie lub do której zgłoszono podejrzenie krzywdzenia jest odpowiedzialny za prowadzenie interwencji.
-
Specjalista informuje rodziców dziecka o obowiązku zgłoszenia podejrzenia krzywdzenia dziecka do odpowiedniej instytucji (prokuratura/policja lub sąd rodzinno-opiekuńczy, lub najbliższy ośrodek pomocy społecznej).
-
W zależności od zebranych informacji, specjalista składa zawiadomienie o podejrzeniu przestępstwa do prokuratury / policji lub wniosek o wgląd w sytuację rodziny do sądu rejonowego, wydziału rodzinnego i nieletnich, ośrodka pomocy społecznej.
-
Dalszy tok postępowania leży w kompetencjach instytucji wskazanych w punkcie poprzedzającym.
-
Z przebiegu każdej interwencji sporządza się kartę interwencji, której wzór stanowi załącznik do Standardów.
-
W przypadku podejrzenia, że życie dziecka jest zagrożone lub grozi mu ciężki uszczerbek na zdrowiu należy niezwłocznie poinformować odpowiednie służby (policja, pogotowie ratunkowe), dzwoniąc pod numer 112 lub 998 (pogotowie). Poinformowania służb dokonuje specjalista, który powziął informację o zagrożeniu, który następnie wypełnia kartę interwencji.
Krzywdzenie przez osobę dorosłą
-
W przypadku, gdy zgłoszono krzywdzenie dziecka specjalista przeprowadza rozmowę z dzieckiem i innymi osobami mającymi lub mogącymi mieć wiedzę o zdarzeniu i o sytuacji osobistej (rodzinnej, zdrowotnej) dziecka, w szczególności jego rodzicami. Stara się ustalić przebieg zdarzenia, ale także wpływ zdarzenia na zdrowie psychiczne i fizyczne dziecka. Ustalenia są spisywane na karcie interwencji.
-
Specjalista organizuje spotkanie/a z rodzicami dziecka, którym przekazuje informacje o zdarzeniu oraz o potrzebie/możliwości skorzystania ze specjalistycznego wsparcia.
-
W przypadku, gdy wobec dziecka popełniono przestępstwo specjalista sporządza zawiadomienie o możliwości popełnienia przestępstwa i przekazuje je do właściwej miejscowo policji lub prokuratury.
-
przypadku, gdy z rozmowy z rodzicami dziecka wynika, że nie są oni zainteresowani pomocą dziecku, ignorują zdarzenie lub w inny sposób nie wspierają dziecka, które doświadczyło krzywdzenia specjalista sporządza wniosek o wgląd w sytuację rodziny, który kieruje do właściwego sądu rodzinnego
-
W przypadku, gdy z przeprowadzonych ustaleń wynika, że rodzic dziecka zaniedbuje jego potrzeby psychofizyczne lub rodzina jest niewydolna wychowawczo (np. dziecko chodzi w nieadekwatnych do pogody ubraniach, opuszcza miejsce zamieszkania bez nadzoru osoby dorosłej), rodzina stosuje przemoc wobec dziecka (rodzic/inny domownik krzyczy na dziecko, stosuje klapsy lub podobne rodzajowo kary fizyczne), należy poinformować właściwy ośrodek pomocy społecznej o potrzebie pomocy rodzinie;
-
W przypadku gdy zgłoszono krzywdzenie dziecka przez członka zespołu, wówczas osoba ta zostaje odsunięta od wszelkich form kontaktu z dziećmi (nie tylko z dzieckiem pokrzywdzonym) do czasu wyjaśnienia sprawy.
-
W przypadku gdy członek zespołu dopuścił się wobec dziecka innej formy krzywdzenia niż popełnienie przestępstwa na jego szkodę, zespół ośrodka powinien zbadać wszystkie okoliczności sprawy, w szczególności wysłuchać osobę podejrzewaną o krzywdzenie, dziecko oraz innych świadków zdarzenia. W sytuacji, gdy naruszenie dobra dziecka jest znaczne, w szczególności gdy doszło do dyskryminacji lub naruszenia godności dziecka, należy rozważyć rozwiązanie umowy o współpracy z osobą, która dopuściła się krzywdzenia.
-
Wszystkie osoby, które powzięły informację o krzywdzeniu dziecka lub informacje z tym związane, są zobowiązane do zachowania tych informacji w tajemnicy, wyłączając informacje przekazywane uprawnionym instytucjom w ramach działań interwencyjnych.
-
W przypadku, gdy podejrzenie zagrożenia bezpieczeństwa dziecka zgłosili rodzice dziecka, a podejrzenie to nie zostało potwierdzone, należy o tym fakcie poinformować rodziców dziecka na piśmie.
Krzywdzenie rówieśnicze
-
W przypadku podejrzenia krzywdzenia dziecka przez inne dziecko przebywające w Ośrodku Sadowa (np. na zajęciach grupowych) należy przeprowadzić rozmowę z dzieckiem podejrzewanym o krzywdzenie oraz jego rodzicami, a także oddzielnie z dzieckiem poddawanym krzywdzeniu i jego rodzicami. Ponadto należy porozmawiać z innymi osobami mającymi wiedzę o zdarzeniu. W trakcie rozmów należy dążyć do ustalenia przebiegu zdarzenia, a także wpływu zdarzenia na zdrowie psychiczne i fizyczne dziecka krzywdzonego. Ustalenia są spisywane na karcie interwencji. Dla dziecka krzywdzącego oraz krzywdzonego sporządza się oddzielne karty interwencji.
-
Wspólnie z rodzicami dziecka krzywdzącego należy opracować plan naprawczy celem zmiany niepożądanych zachowań.
-
Z rodzicami dziecka poddawanego krzywdzeniu należy opracować plan zapewnienia mu bezpieczeństwa, włączając w ten plan sposoby odizolowania go od źródeł zagrożenia.
-
W trakcie rozmów należy upewnić się, że dziecko podejrzewane o krzywdzenie innego dziecka samo nie jest krzywdzone przez rodziców, innych dorosłych bądź inne dzieci. W przypadku potwierdzenia takiej okoliczności należy podjąć interwencję także w stosunku do tego dziecka.
-
W przypadku, gdy dziecko krzywdzące nie uczestniczy w działaniach ośrodka Sadowa należy porozmawiać z dzieckiem poddawanym krzywdzeniu, innymi osobami mającymi wiedzę o zdarzeniu, a także z rodzicami dziecka krzywdzonego celem ustalenia przebiegu zdarzenia, a także wpływu zdarzenia na zdrowie psychiczne i fizyczne dziecka. Specjalista organizuje spotkanie/a z rodzicami dziecka, którym przekazuje informacje o zdarzeniu oraz o potrzebie/możliwości skorzystania ze specjalistycznego wsparcia oraz o sposobach reakcji na zdarzenie (poinformowanie sądu rodzinnego, poinformowanie szkoły, poinformowanie rodziców dziecka krzywdzącego).
-
Jeżeli osobą podejrzewaną o krzywdzenie jest dziecko w wieku od 13 do 17 lat, a jego zachowanie stanowi czyn karalny, należy ponadto poinformować właściwy miejscowo sąd rodzinny lub policję poprzez pisemne zawiadomienie.
-
Jeżeli osobą podejrzewaną o krzywdzenie jest dziecko powyżej lat 17, a jego zachowanie stanowi przestępstwo, wówczas należy poinformować właściwą miejscowo jednostkę policji lub prokuratury poprzez pisemne zawiadomienie.
Zasady ochrony wizerunku dziecka
Ośrodek Sadowa zapewnia standardy ochrony danych osobowych dzieci zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa. Uznając prawo dziecka do prywatności i ochrony dóbr osobistych, zapewnia ochronę wizerunku dziecka. W ośrodku Sadowa wizerunki dzieci nie są rejestrowane, nie wykorzystujemy ich zdjęć/nagrań do celów informacyjnych czy promocyjnych. Dopuszcza się rejestrowanie (nagranie audio lub wideo) spotkania z dzieckiem, gdy ma ono służyć celom szkoleniowym lub superwizyjnym, jednak bezwzględnie wymagana jest na to pisemna zgoda rodzica/ prawnego opiekuna dziecka. Dobrą praktyką jest również pozyskiwanie zgód samych dzieci. Pisemna zgoda, o której mowa powyżej, powinna zawierać informację, w jakim kontekście będzie wykorzystywany nagrany materiał, kto będzie miał do niego dostęp i w jaki sposób będzie chroniony. Nagranie nie może być podpisane danymi mogącymi doprowadzić do identyfikacji dziecka z imienia i nazwiska.
Zasady bezpiecznej rekrutacji członków zespołu i stażystów
-
Rekrutację członków zespołu oraz stażystów przeprowadzają wspólnie Marta Bladosz, Aleksandra Ksokowska-Robak i Katarzyna Zeh .
-
W rozmowie bezpośredniej uzyskują od kandydata/kandydatki informacje, które pozwolą jak najlepiej poznać jego/jej kwalifikacje, w tym stosunek do wartości takich jak ochrona praw dzieci i szacunek do ich godności. Ośrodek Sadowa dba o to, aby samodzielni specjaliści, stażyści, praktykanci posiadali odpowiednie kwalifikacje do pracy z dziećmi oraz byli dla nich bezpieczni.
-
Każdy członek zespołu mający kontakt z dziećmi lub młodzieżą musi przestrzegać i stosować procedury wynikające z niniejszych standardów.
-
Każdy członek zespołu podpisuje Oświadczenie o zapoznaniu się i zobowiązaniu do przestrzegania Standardów ochrony dzieci i młodzieży.
Monitoring stosowania Standardów ochrony dzieci i młodzieży w Ośrodku Sadowa
-
Każdy specjalista jest odpowiedzialny za monitorowanie i nadzór nad przestrzeganiem Standardów ochrony dzieci i młodzieży, zobowiązany jest reagować na wszelkie zgłoszenia naruszeń, prowadzić dokumentację interwencyjną (przechowywać oraz archiwizować notatki służbowe i karty interwencji).
-
Raz na 12 miesięcy zespół Ośrodka spotyka się by ocenić poziom realizacji Standardów, porozmawiać o sytuacjach trudnych związanych z ich realizacją oraz sformułować ewentualne zmiany w dokumencie. Spotkanie to jest poprzedzone wypełnieniem ankiety monitorującej poziom realizacji Standardów. Jedna z osób z zespołu zbiera je i zestawia dane. Na ich podstawie oraz wniosków ze spotkania powstaje Raport monitoringu.
-
Dokument po zmianie zostaje upubliczniony rodzicom i dzieciom.
Przepisy końcowe
-
Standardy wchodzą w życie z dniem ich ogłoszenia.
-
Ogłoszenie następuje w sposób dostępny dla członków zespołu, dzieci i ich rodziców, w szczególności poprzez wywieszenie w miejscu ogłoszeń oraz poprzez zamieszczenie na stronie internetowej Ośrodka Sadowa.
.
Załączniki do Standardów ochrony dzieci i młodzieży w Ośrodku Psychoterapii i Doradztwa Rodzinnego Sadowa
-
Notatka ze zdarzenia
-
Karta interwencji
-
Zgoda rodzica na udzielenie dziecku pomocy psychologicznej/specjalistycznej
-
Zgoda na rejestrowanie sesji terapeutycznych i wykorzystywanie wizerunku dziecka
-
Telefony i miejsca wsparcia
-
Ankieta monitorująca poziom realizacji Standardów
-
Raport monitoringu
-
Oświadczenie o zapoznaniu się ze Standardami i ich przestrzeganiu
Załącznik 5.
Telefony i miejsca wsparcia:
Jeśli przeżywasz trudności, możesz skorzystać z bezpłatnej pomocy!!!!
800 70 2222
Całodobowo, Centrum Wsparcia dla osób dorosłych w kryzysie psychicznym
800 12 12 12
Całodobowo, Dziecięcy telefon zaufania Rzecznika Praw Dziecka
116 111
Całodobowy, Telefon Zaufania dla Dzieci i Młodzieży
112
Numer alarmowy w sytuacji zagrożenia zdrowia i/lub życia
Inne numery możesz znaleźć np. na stronach:
WWW.zwjr.pl/bezplatne-numery-pomocowe
Poznań, 2024
Helvetica Light is an easy-to-read font, with tall and narrow letters, that works well on almost every site.